Cutar Kwamfuta

Daga Wikipedia, Insakulofidiya ta kyauta.
Cutar Kwamfuta
software category (en) Fassara da computer software term (en) Fassara
Bayanai
Ƙaramin ɓangare na malware (en) Fassara da digital organism (en) Fassara
Suna saboda virus
Tarihin maudu'i history of computer viruses (en) Fassara

Kwamfuta virus nau'in malware ne wanda idan yashiga Kwamfuta, yakan kwaikwayi kansa ta hanyar gyara chanza wasu mahimman shirye-shiryen da tsare-tsare na kwamfuta tare da shigar da sakonsa a cikin waɗannan shirye-shiryen. Idan wannan kwafin ya yi nasara, sai a ce wuraren da abin ya shafa suna "kamuwa da cuta" da kwayar cutar kwamfuta, ma'anar da aka samo daga ƙwayoyin cutar.

Tarihi[gyara sashe | gyara masomin]

Aikin ilimi na farko a kan ka'idar shirye-shiryen kwamfuta mai sarrafa kansa da akayi a shekara ta 1949 wanda John von Neumann ya ba da laccoci a Jami'ar Illinois game da "Theory and Organization of Complicated Automata". Daga baya aka buga aikin von Neumann a matsayin "Theory of self reproducing automata". A cikin makalarsa von Neumann ya bayyana yadda za a tsara tsarin kwamfuta don sake yin da kansa. Zane na Von Neumann na shirin kwamfuta mai sarrafa kansa ana ɗaukarsa a matsayin ƙwayar kwamfuta ta farko a duniya, kuma ana ɗaukarsa a matsayin “mahaifin” ilimin kimiyyar kwamfuta. A cikin 1972, Veith Risak kai tsaye yana ginawa akan aikin von Neumann akan kwafin kansa, ya buga labarinsa "Selbstreproduzierende Automaten mit minimaler Informationsübertragung" (Automa mai sarrafa kansa tare da musayar bayanai kaɗan). Labarin ya bayyana cikakkiyar ƙwayar cuta da aka rubuta a cikin yaren shirye-shiryen haɗawa don tsarin kwamfuta na SIEMENS 4004/35. A cikin 1980, Jürgen Kraus ya rubuta littafinsa na Diplom "Selbstreproduktion bei Programmen" (haifuwa na shirye-shirye) a Jami'ar Dortmund. A cikin aikinsa, Kraus ya gabatar da cewa shirye-shiryen kwamfuta na iya zama kamar ƙwayoyin ƙwayoyin cuta.

Manazarta[gyara sashe | gyara masomin]

[1] [2] [3]

  1. "The Internet comes down with a virus". The New York Times. August 6, 2014.
  2. tallings, William (2012). Computer security : principles and practice. Boston: Pearson. p. 182. ISBN 978-0-13-277506-9.
  3. Piqueira, Jose R.C.; de Vasconcelos, Adolfo A.; Gabriel, Carlos E.C.J.; Araujo, Vanessa O. (2008). "Dynamic models for computer viruses". Computers & Security. 27 (7–8): 355–359. doi:10.1016/j.cose.2008.07.006.