Ar-Rahman
Ar-Rahman(Surah)[1] Ma'ana: Mai rahama; Mafi Rahamah; Mai Rahama ita ce sura ta 55 a cikin Alkur’ani mai girma, mai ayoyi 78.[2]
Taken surar, Ar-Rahman, ya zo a aya ta 1 kuma tana nufin “Mai rahama”. Haka nan kuma la’anar “ar-Rahman” ta zo a cikin tsarin budewa wanda ke gaban kowace sura sai sura ta 9 ("Da sunan Allah Ubangijin rahama Mai jin kai"). Fassarar sunan surar a turanci sun hada da "Mai rahama", "Mai jin ƙai", "Ubangijin rahama", "Mai rahama", da "Mai rahama". A ƙarni na huɗu AD an fara maye gurbin rubutun arna na Larabawa da kalmomin tauhidi, ta amfani da kalmar Rahman.[3][4]
Akwai sabani akan ko ya kamata a kasafta Ar-Rahman a matsayin surar Makka ko Madina. Theodor Nöldeke da Carl Ernst sun sanya ta a cikin surori na farkon Makka (bisa ga gajerun ayoyinta), amma Abdel Haleem ya sanya ta a fassararsa da Madina, duk da cewa mafi yawan malaman musulmi suna sanya Sūrat ar-Rahman a Makka. Bisa ga tarihin Masar na gargajiya, Ar-Rahman ita ce sura ta 97 da aka saukar. Nöldeke ya sanya shi a baya, yana da shekaru 43, yayin da Ernst ya nuna cewa ita ce sura ta biyar da aka saukar.[5][6]
Bayani
[gyara sashe | gyara masomin]1-4 Allah ya koyar da mutane Al-Qur'ani.
5-16Allah mahaliccin dukan kõme. Kuma Allah ne Ya mallaki tẽkuna da abin da yake a cikinsa.
26-30 Allah Yã kasance a raye, kuma dukka n halittu duk matattu ne, tabbas, Allah Yanã yin hukunci a kan mutãne da aljannu.
41-45 Kuma Allah Yanã shigar da azzãlumai a cikin wutar Jahannama.
46-78 An siffanta jin daɗin Aljanna
Hadisi
[gyara sashe | gyara masomin]Saboda kyawun salon surar, sau da yawa ana kallonta a matsayin ‘kyawun(adon)Alqur’ani, kamar yadda ya zo a hadisi cewa: Abdullahi bn Mas’ud ya ruwaito cewa Annabi Muhammad Sallallahu alaihi wa sallam ya ce: “Kowane abu yana da ado, da adon Alqur’ani. ita ce Surar Ar-Rahman"