Al-Furqan
Al-Furqan (Larabci: اَلْفُرْقَانْ, ’al-furqān; ma’ana: Shari’a) ita ce sura ta 25 a cikin Alkur’ani mai girma, mai ayoyi 77 (āyāt). Sunan Al-Furqan, ko "Ma'auni", yana nufin Al-Qur'ani da kansa a matsayin yanke hukunci tsakanin nagarta da mugunta. Sunan wannan sura Al-Furqan daga kalma ta 4 a aya ta 1.
Surar ta nanata aya (25:68-70) cewa babu wani zunubi, ko da yake mai girma, wanda ba za a gafarta masa ba idan da gaske ya tuba, yana nuna bangaskiya da aiki da ayyuka na adalci.
Al-Furqan ya yi ishara da Attaura da ke cikin abin da ke cikin surar, yana mai cewa “Mun aika Musa Littafi, kuma muka sanya dan’uwansa Haruna tare da shi ya zama waziri” (Sura ta 25, aya ta 35), amma ba ta ambaci Attaura a matsayin al- Furkan kanta.
Lokacin Wahayi[gyara sashe | gyara masomin]
Ya nuna daga salo da maudu’insa cewa an safko shi a kashi na uku na Annabci a Makkah kamar suratu Al-Mu’minun.
An adana sassan Q25:14-27 a cikin ƙaramin rubutu na San'ā'1.