Bikin Aboakyer

Daga Wikipedia, Insakulofidiya ta kyauta.
Infotaula d'esdevenimentBikin Aboakyer

Iri biki
Wuri Winneba (en) Fassara
Yankin Tsakiya, Yankin Tsakiya
Ƙasa Ghana
Nahiya Afirka
Aboakyer festival in Ghana

Bikin Aboakyer biki ne na farautar gandun daji da mutanen Winneba a Yankin Tsakiyar Ghana ke yi.[1]

Bayani[gyara sashe | gyara masomin]

Sunan Aboakyer ya fassara shi da "farautar farauta ko dabba" a cikin yaren Fante kamar yadda mutanen yankin Tsakiya ke magana. Makasudin bikin shine don tunawa da hijirar Simpafo (sunan gargajiya da aka baiwa mutanen Winneba). Mutanen sun yi hijira daga garin Timbuktu da ke arewa maso gabashin Afirka a tsohuwar Daular Sudan ta Yamma zuwa kasarsu ta yanzu a tsakiyar gabar tekun Ghana.[2] Tafiyar daga arewa maso gabas zuwa yankin yammacin Afirka wasu 'yan'uwa biyu ne suka jagoranci ta.[3] Mutanen sun yi imani cewa wani allah, wanda suke kira Otu, ya kare su daga duk wani haɗari yayin ƙaurarsu kuma don nuna godiya, mutanen sun tuntubi mai kula da allah, firist na gargajiya wanda ya zama mai shiga tsakani tsakanin mutane da allah. , don roƙon allah don sadaukarwar da ta fi so. Ga mamakin su, allah ya nemi sadakar ɗan adam, wani daga gidan sarauta.[3] Wannan sadaukarwar ta ci gaba na wasu shekaru amma daga baya an dakatar da ita saboda mutane ba su da sha'awar sadaukarwar ɗan adam.[2]

An yi roƙo ga allahn da ya canza nau'in sadaukarwa, saboda sun yi imanin cewa sadaukar da sarauta na iya shafe gidan sarauta daga ƙarshe.[2] Allah a madadin haka ya nemi nau'in dabbar daji don a kama shi da rai kuma a gabatar da shi a wurin ibadarsa. Bayan gabatarwar, za a fille kansa ne a matsayin hadaya. Za a yi wannan kowace shekara a cikin biki.[3]

Kafin fara bikin mutane sun zaunar da allah a wani gari da ake kira Penkye. Bayan sake matsugunni, allah ya zama sananne da suna Penkyi Otu, don nuna gidan ƙarshe na allah. Don bikin, mutane sun nemi dabbar daji, kamar yadda aka tsara. An yi asarar rayuka da dama a cikin lamarin yayin da za a kama dabbar da rai kuma a kai ta zuwa Penkye. Mutanen sun yi roko na biyu ga Penkyi Otu don samar da madadin dabbar daji. Wannan roko ya haifar da shawarar karban balaguron daji.[3] Kungiyoyin farauta biyu, Tuafo (lamba ta daya) da Dentsifo (lamba ta biyu), tun daga lokacin sun dauki nauyin kama gandun daji da gabatar da shi ga mutane a durbar. Ana yin wannan biki a watan Mayu kuma babban lamari ne a Ghana.

Al'adan baka[gyara sashe | gyara masomin]

Mutanen Simpa sun ba da wannan al'adar ga zuriyarsu ta hanyar waƙoƙi, kuma sun rera ta a cikin waƙoƙin yaƙin su kuma sun fada a cikin daren wata a sifar labarai. Wannan al'adar ta baka ta ci gaba har zuwa lokacin da Turawan mulkin mallaka suka isa gabar tekun Gold Coast tare da su da harshen Ingilishi. Daga nan masana suka fassara labarin baka daga yaren 'Fante' zuwa Turanci.[3]

Bikin[gyara sashe | gyara masomin]

Winneba yayin wani bikin Aboakyer

Ana yin bikin ne a ranar Asabar ta farko a watan Mayu. A ranar farko ta bikin, kamfanonin Asafo guda biyu (ƙungiyoyin mayaƙa) a Winneba suna shiga balaguron farauta. Runduna ta farko da ta kama wani daji mai rai daga wurin wasan da aka yi amfani da shi don gabatar da ita ga sarakuna da mutane a cikin durbar launi an bayyana shi a matsayin wanda ya yi nasara kuma ana girmama shi sosai don bajinta.[4] An sadaukar da gandun daji kuma wannan yana nuna farkon bikin Aboakyer. Hakanan ana amfani da bikin don karɓar girbi mai albarka da jagora na ruhaniya daga gumakansu na shekara mai zuwa.

Manazarta[gyara sashe | gyara masomin]

  1. "Aboakyer festival". www.pathghana.com. Archived from the original on 15 October 2011. Retrieved 2 December 2011.
  2. 2.0 2.1 2.2 Brown, Kwesi Ewusi (December 2005), Social Conflicts in Contemporary Effutu Festivals (M.S. thesis), Bowling Green State University, archived from the original on 10 February 2012, retrieved 2 December 2011
  3. 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 "Aboakyer festival". www.ghanaweb.com. Archived from the original on 18 November 2011. Retrieved 2 December 2011.
  4. "Introduction Aboakyer Festival(Deer hunting)". www.ghanadistricts.com. Archived from the original on 4 March 2016. Retrieved 2 December 2011.