Muhammad IV al-Hadi

Daga Wikipedia, Insakulofidiya ta kyauta.
Muhammad IV al-Hadi
Bey of Tunis (en) Fassara

11 ga Yuni, 1902 - 11 Mayu 1906
Ali III ibn al-Husayn (en) Fassara - Muhammad V an-Nasir (en) Fassara
Rayuwa
Haihuwa Le Bardo (en) Fassara, 24 ga Yuni, 1855
ƙasa Beylik of Tunis (en) Fassara
French protectorate of Tunisia (en) Fassara
Mutuwa Carthage (en) Fassara, 11 Mayu 1906
Ƴan uwa
Mahaifi Ali III ibn al-Husayn
Ahali Ahmad II of Tunis (en) Fassara da Prince Muhammad al-Ma'mun Bey (en) Fassara
Yare Husainid dynasty (en) Fassara
Sana'a
Sana'a ɗan siyasa
Kyaututtuka

Muhammad El Hadi Bey (Larabci: محمد الهادي باي بن علي‎ ), wanda aka fi sani da Hédi Bey (Le Bardo, 24 Yunin shekarar 1855 – Carthage, 11 May 1906) ɗan Ali III ibn al-Husayn ne kuma Husainid Bey na goma sha huɗu na Tunis, yayi mulki daga shekarar 1902 har zuwa mutuwarsa. [1]

Haihuwa[gyara sashe | gyara masomin]

An raɗa masa suna Bey al-Mahalla (Magajin Magaji) a ranar 3 ga Disamba shekarar 1898 kuma ya zama Bey na Tunis a ranar da magajinsa ya mutu, 11 Yuni shekarata 1902, a wani bikin da aka yi a ɗakin sarauta na fada a Tunis, a gaban mazaunin Faransa. Kafin garkuwar Faransawa ta Tunusiya Sultan na Ottoman ya baiwa Bey na Tunis da Magajinsa mukami na soja. Hédi Bey bai sami irin wannan girmamawa ba, amma an maishe shi Babban Darakta na Babban Jami'in Tsaro na Beylical lokacin da ya zama Magajin Gado, kuma ya zama Marshal a kan karɓar sa.


Takaddam[gyara sashe | gyara masomin]

Bayan wata takaddama a cikin 1904 tare da Mazaunin Faransa Stephen Pichon kan sallamar Grand Vizier Mohammed Aziz Bouattour, ya yi fama da bugun jini wanda ya haifar da gurguntar ƙasansa. Jim kaɗan kafin mutuwarsa, adawa ta farko da aka yi wa hukuma tun lokacin da aka fara ba da kariya ta faru a Thala-Kasserine Disturbances.

Ya mutu a fadarsa a Carthage Dermech kuma an binne shi a kabarin Tourbet el Bey a cikin madina ta Tunis. Dan uwan sa Muhammad V an-Nasir ya gaje shi.

Duba kuma[gyara sashe | gyara masomin]

 

Hanyoyin haɗin waje[gyara sashe | gyara masomin]

Magabata
{{{before}}}
Bey of Tunis Magaji
{{{after}}}

Manazarta[gyara sashe | gyara masomin]

  1. Jean-François Martin, Histoire de la Tunisie contemporaine. De Ferry à Bourguiba. 1881-1956, éd. L'Harmattan, Paris, 2003, p. 255